W jaki sposób przygotować starszego kota na przybycie młodszego? Jak wygląda życie dwóch Pupilów pod jednym dachem? Swoimi doświadczeniami i radami podzieliła się z nami Pani Katarzyna, która jest właścicielką dwóch pięknych Maine Coonów. Pani Katarzyno, w Pani domu mieszkają dwa oszałamiające koty. Zechce nam je Pani przedstawić? Maine Coony to koty, które rozkochują w sobie człowieka od pierwszego wejrzenia – łagodne olbrzymy, dostojne spojrzenia, piękne uszy i cudowne charaktery. Pierwszy nasz kot to Ozzy Perła Karaibów*PL – 3 lata i Zośka Perła Karaibów*PL – 8 miesięcy. Ozzy mieszka z nami od czerwca 2015 r. a Zośka od grudnia 2017 r. Jak długo Ozzy był jedynakiem? Pierwszy kot był jedynakiem 2,5 roku. I myślę, że o 2,5 roku za długo 😉 Dlaczego tak Pani sądzi? Czuł się samotny – w momencie naszego powrotu po 8 h pracy do domu, domagał się nieustającej uwagi z naszej strony. Najlepiej jest, jeżeli starszy kot ma możliwość obcowania z innymi zwierzętami. Do nas często przychodzili znajomi z psem, ale to było niewystarczające. Jest jeszcze młodsza Zośka. Zatem w jaki sposób przygotować starszego kota na przyjęcie nowego domownika? Jeżeli myślimy o do koceniu, przed przywiezieniem nowego kota, dobrze jest być w posiadaniu czegoś, co do tego kota należy np. koc. Wtedy nasz rezydent może zapoznawać się z zapachem nowego kolegi. Nasi znajomi którzy również posiadają kota przychodząc do nas przynosili „na sobie” obce zapachy, wtedy kot poznaje zapachy swoich kolegów i przyzwyczaja się do „obcych”. My zastosowaliśmy częściową izolację kotów od siebie. Zośkę przywieźliśmy w transporterze, który Ozzy obwąchał bardzo dokładnie. Czy Ozzy był szczęśliwy wiedząc, że dołącza do niego kotka? Nie był zbyt szczęśliwy, więc gdy pojawiły się pierwsze oznaki zdenerwowania w postaci syczenia i buczenia, to Zośka wylądowała w łazience na przymusowej izolacji. Czy zastosowała Pani jakieś szczególne rozwiązania? Zostawiliśmy minimalnie uchylone drzwi, tak aby koty się widziały, ale nie mogły do siebie przejść. Jakie działania są niezbędne, aby zaprzyjaźnić koty ze sobą? Staraliśmy się je karmić jednocześnie, wymienialiśmy im posłania. W chwilach kiedy Ozzy był spokojniejszy, powoli pozwalaliśmy Zośce na zapoznawanie się z terenem. Muszę powiedzieć, że obyło się bez większych walk, a cały konflikt kończył się na buczeniu – jednostronnym, bo to Ozzy był zdenerwowany, a Zośka nie zwracała na niego uwagi. Nic ją to nie obchodziło, ale trzeba jej przyznać, że zachowała się bardzo kulturalnie i zostawiała mu przestrzeń. Nie była zbyt nachalna. Długo trwał okres wzajemnej asymilacji? Po 3 dniach były już wspólne biegi po mieszkaniu i jedzenie ze wspólnej miski. Myślę, że się polubiły. Czasami nawet starszak wylizuje młodej uszy, chociaż jak ma już dosyć jej zaczepek to syknie na nią i idzie w swoją stronę. Dziękuję za rozmowę Wywiadu udzieliła Pani Katarzyna Ławińska, właścicielka dwóch Maine Coonów.
Informacje o Charaktery. Jak poznać człowieka J.B. Delacour - 7546779660 w archiwum Allegro. Data zakończenia 2018-09-11 - cena 20 zł
Fot: Hinterhaus Productions / Introwertyk, ekstrawertyk, flegmatyk, melancholik, sangwinik, choleryk – to pojęcia najczęściej wykorzystywane do nazwania typów charakteru człowieka. Odnoszą się one do określonych zespołów cech psychicznych, które ujawniają się w zachowaniu, postawach, usposobieniu. Osobowość to niezmienne cechy i predyspozycje człowieka, które odróżniają go od innych ludzi. Nadają spójność jego zachowaniu i czynią je względnie przewidywalnym (choć zależy ono także od chwilowej kondycji psychofizycznej). Charakter a osobowość i temperament Charakter to zespół cech danej osoby, które wyrażają się w jej sposobie bycia – działaniu, reakcjach na otaczającą rzeczywistość, postawach, poziomie energii. W tym znaczeniu pojęcia charakteru i osobowości są tożsame. O ile jednak to pierwsze ma niekiedy znaczenie wartościujące (mówi się np. o „słabym charakterze”), drugie odnosi się zawsze do neutralnego opisu cech jednostki. Osobowość kształtuje się przez całe życie i może ulegać modyfikacji na skutek uwarunkowań społecznych. Z biegiem czasu zmieniają się wartości, upodobania czy aspiracje. Niektóre pierwotne cechy, które najczęściej określa się mianem temperamentu, pozostają jednak stałe. Właśnie ten zespół uwarunkowań, które uznaje się za wrodzone lub wykształcone w najwcześniejszym dzieciństwie, interesował zawsze badaczy. Typy osobowości według Hipokratesa i jego następców Zagadnieniem osobowości interesował się już Hipokrates – grecki lekarz żyjący na przełomie V i IV w. Na podstawie swoich spostrzeżeń sformułował pierwszą typologię charakteru, która okazała się na tyle trafna, że jej podstawy i nazewnictwo przetrwały w psychologii do dziś. Podział na cztery rodzaje osobowości powstał ze względu na takie cechy, jak aktywność, emocjonalność czy wrażliwość na bodźce. Sangwinik to pogodny optymista, tryskający entuzjazmem i energią. Jest osobą silną, pewną siebie. W kontakcie jest bezpośredni, otwarty, spontaniczny, pełen ekspresji. Nie brak mu wrażliwości, ale jest niestały w uczuciach. Często zmienia obiekty swoich fascynacji. Mimo że sangwinik bywa egocentryczny, jest towarzyski i lubiany. Ludzi przyciąga jego barwna, twórcza osobowość i poczucie humoru. W działaniu często brak mu dobrej organizacji i determinacji, za to jest niezwykle kreatywny i odważnie podejmuje nowe wyzwania. Choleryk jest człowiekiem czynu – silnym, przedsiębiorczym, zdecydowanym w działaniu. Ma wysokie zdolności organizacyjne, potrafi konsekwentnie dążyć do celu. Cechuje go wysoka pobudliwość i skłonność do afektów. Bywa porywczy, wybuchowy, niecierpliwy i uparty. W kontaktach z ludźmi choleryk jest zwykle apodyktyczny, więc najbardziej efektywnie funkcjonuje w pojedynkę lub w gronie oddanych sobie osób. Ma problem z uznawaniem racji innych, więc trudno mu nawiązywać bliskie relacje. Melancholik ma skłonność do pesymizmu. Stanowi typ idealisty o bogatym świecie wewnętrznych przeżyć. Jest zorganizowanym perfekcjonistą, często ma zdolności artystyczne. Niełatwo wzbudzić w nim emocje, ale jest wrażliwy na piękno. Raz wywołane uczucia są u niego zwykle bardzo trwałe. Melancholik z trudem podejmuje decyzje, brak mu pewności siebie, ale jest wytrwały i potrafi twórczo rozwiązywać problemy. Ceni sobie spokój, samotność. Choć ostrożnie nawiązuje znajomości, zwykle są one głębokie. Flegmatyk to osoba spokojna, zrównoważona, zachowuje zimną krew w trudnych sytuacjach. Może być uczuciowy, ale nie uzewnętrznia swoich przeżyć – stwarza wrażenie zdystansowanego, chłodnego. Jest łagodny, tolerancyjny, trudno go urazić. Flegmatyk zwykle bywa nieufny, jednak jest empatyczny i może stać się niezawodnym przyjacielem. Nie lubi zmian, ryzyka, brak mu inicjatywy, lecz w działaniu jest rzetelny, wytrwały. Potrafi wykazać się dużym obiektywizmem. Teoria osobowości Junga Na sposób definiowania typów osobowości szczególnie silnie wpłynęła neopsychoanalityczna teoria typów Carla Gustava Junga. W swojej klasyfikacji położył on nacisk na takie cechy, jak charakter procesów umysłowych czy kierunek wydatkowania energii. Różne osoby mają odmienne zdolności i preferencje, w związku z czym te same zjawiska i sytuacje spostrzegają z odmiennych perspektyw, co przekłada się na ich sposób rozumienia świata czy interakcje z innymi ludźmi. Według Junga ludzie dzielą się przede wszystkim na introwertyków i ekstrawertyków. Introwertyk ma skłonność do kierowania swojej energii do wewnątrz. Jego percepcja i działania dotyczą głównie własnych uczuć, wrażeń, idei. Niechętnie je uzewnętrznia, woli działać w pojedynkę. Ekstrawertyk to osoba skoncentrowania na świecie zewnętrznym, otwarta, czerpiąca energię z kontaktów społecznych. Z łatwością okazuje własne emocje. Powyższe typy osobowości dookreślane są przez pary przeciwstawnych skłonności: percepcję i intuicję oraz myślenie i czucie. Osoby, u których dominuje skłonność do percepcji, postrzegają rzeczywistość taką, jaka jawi się zmysłom. Typ intuicyjny koncentruje się na powiązaniach między rzeczami, przyczynach, skutkach, możliwościach. Osobowość „myśląca” kieruje się głównie logiką, zbiera fakty, analizuje, czuje się swobodnie tam, gdzie funkcjonują systemy, struktury. „Czucie” wyraża się w zainteresowaniu sferą interakcji, emocji. Osoba taka częściej poddaje się w działaniu subiektywnym odczuciom. Kontynuatorzy myśli Junga poszerzyli jego klasyfikację osobowości o jeszcze jedną parę cech – obserwację i ocenianie. W pierwszym przypadku motywacja do działania pojawia się w oparciu o rozwój sytuacji, a w drugim – o własne przemyślenia i decyzje, które są z nim związane. Zobacz film: Pierwsze objawy depresji. Źródło: 36,6. Typy osobowości w praktyce Opisane typy charakteru rzadko występują w czystej postaci. Zwykle ludzie mają osobowości mieszane, choć najczęściej dominują cechy jednego typu. Osoby najlepiej przystosowane do rzeczywistości, zdolne do samorealizacji i budowania satysfakcjonujących relacji to takie, u których występują atrybuty każdego z wyżej przedstawionych rodzajów charakteru.Jean Baptiste Delacour - Charaktery • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 14311608475
Nauka skupienia to bardzo ważne ćwiczenie, które jest podstawą do wszystkich innych komend. Rozproszonemu szczeniakowi nie będziemy mogli pokazać, czego od niego wymagamy. Spowoduje to dużą ilość frustracji po obu stronach ? właściciel będzie zły, że pies nie słucha, a pupil nie będzie wiedział, o co chodzi. Z tego wpisu dowiesz się, w jaki sposób wymóc skupienie psa na co mi nauka skupienia?Przede wszystkim warto uświadomić sobie, dlaczego skupienie psa na przewodniku jest takie ważne. Wyobraźmy sobie taką sytuację: powtarzamy psu komendę, kiedy on w najlepsze obserwuje okoliczną faunę. Frustrujemy się, ponieważ pupil ewidentnie nas ignoruje ? jak tak może być? Zaczynamy powtarzać komendę coraz głośniej ? zero reakcji psa. Niektórzy może nawet zaczną krzyczeć. Psiak nie ma pojęcia o co chodzi, przecież nic nie robi. Ta sytuacja mogłaby wyglądać zupełnie inaczej ? spokojnym głosem wymawiamy komendę, pies spogląda na nas a następnie przyjmuje odpowiednią pozycję, za co oczywiście dostaje nagrodę. Właściciel zadowolony, pupil również. Czego brakowało w pierwszym przykładzie? Właśnie skupienia psa na skupienia psa na nie jest automatycznie zaprogramowany na zwracanie uwagi na właściciela. Głównym celem młodego psa jest poznawanie świata i zbieranie doświadczeń, które przydadzą się mu w życiu dorosłym. Skupienia trzeba psa nauczyć, tak jak każdej innej komendy. Do ćwiczeń potrzebujemy:Dobrego humoruDużej ilości dobrych smakołykówKonsekwencjiPrzede wszystkim pamiętajmy, aby do ćwiczeń używać ulubionego jedzenia psa. Nie powinna to być codzienna, sucha karma, ale coś naprawdę ekstra. Pozwoli to na szybką i efektywną przed ćwiczeniami trochę szczeniaka wybawić, aby spożytkował nadmiar energii. Dzięki temu nie będzie się zbytnio rozpraszał podczas treningu (lepiej jednak nie przesadzić, żeby nie był osowiały i śpiący). Pierwsze ćwiczenia wykonujemy w domu, w znanym psu miejscu. Warto wyeliminować z otoczenia wszelkie rozproszenia (dzieci, inne zwierzęta) oraz hałasy (sprzęt agd, muzykę) ? nie jest to oczywiście zasadą i jest zależne od charaktery podczas ćwiczeń będziemy dążyć, aby na swoje imię, szczeniak zareagował spojrzeniem nam w oczy. Jest to ostateczna forma komendy, która jest naszym celem. Na początku wystarczy, aby pies spojrzał ogólnie w naszą etap: Usadzamy psa w wygodnej pozycji i obserwujemy. Prawdopodobnie szczeniak będzie kręcił się i oglądał na wszelkie strony. W tym momencie postarajmy się go zainteresować, wystarczy coś do niego powiedzieć i sprawdzić jego reakcję. Jeżeli spojrzy w naszą stronę, nawet na chwilkę, to szybko nagradzamy i sowicie chwalimy. Jeżeli pies nie reaguje na nasz głos to mamy drobny problem, ale ogranicza nas jedynie nasza wyobraźnia. Ogólnie robimy wszystko (w ramach rozsądku), aby zainteresować szczeniaka. Możemy klasnąć w dłonie, wydać dziwny dźwięk lub zachęcić jedzeniem. Z tym ostatnim elementem trzeba uważać ? pokazujemy psu jedzenie, ale nie dajemy go. Szczeniak prawdopodobnie będzie próbował na siłę dostać się do jedzenia, więc trzeba pamiętać, że nie może mu się to udać. Po chwili pies powinien dać za wygraną i spojrzeć na nas ze zrezygnowaniem, wzrokiem stylu ??czego ty ode mnie chcesz, człowiek?!?? ? wtedy oczywiście nagradzamy. Jest to najtrudniejszy etap. Jak pies już raz się spojrzy to mamy z górki, wystarczy teraz ponawiać ten element aż do momentu, kiedy szczeniak regularnie będzie się w nas wgapiał. Za każde spojrzenie, nawet chwilowe, musi dostać nagrodę. Pierwszy etap etap polega na wprowadzeniu komendy. Zazwyczaj używa się imienia psa, ale nie jest to wymogiem. Może to być nawet hasło ??konewka??, byle używać go zawsze w tej sytuacji. Szczeniak regularnie się już na nas patrzy, więc tym razem przed spojrzeniem wymawiamy komendę. Pies wie, że będą nagrody, więc chętnie się spojrzy ? chwalimy i nagradzamy. Po kilku dniach treningów, szczeniak powinien w 8 na 10 przypadkach spojrzeć w naszą stronę na dźwięk komendy. Etap drugi z etap polega na zwiększeniu stopnia trudności. Tym razem po wypowiedzeniu komendy, oczekujemy spojrzenia w oczy. Po prostu nie reagujemy na zwykłe spojrzenie, ale nagradzamy wyłącznie spojrzenie w oczy. Czeka nas kolejne kilkadziesiąt kolejne to już generalizowanie i przedłużanie komendy. Warto pamiętać, aby tempo pracy powinno być komfortowe dla psa. Nie wymagajmy więc, aby w nowym miejscu szczeniak od razu spojrzał nam w oczy. Jeżeli chodzi o generalizowanie, to po prostu ćwiczymy skupienie psa na właścicielu w różnych miejscach. Nie zawsze uda się wykonać wszystko prawidłowo, więc uzbrójmy się w cierpliwość. Czasami trzeba zaczynać od początku, aby pies zrozumiał, o co nam chodzi. Warto ćwiczyć zawsze i wszędzie, w krótkich sesjach. Przed spacerem, po spacerze, przed zjedzeniem śniadania ? ogólnie krótko, ale bardzo często. Jeżeli chodzi o przedłużanie komendy, to po prostu nie nagradzamy zwykłego spojrzenia, ale dłuższe. Najpierw dwusekundowe, potem trzysekundowe i tak dalej. Nie wymagamy od razu 5-cio minutowego wgapiania treningi były przeprowadzane w miłej i przyjemnej atmosferze, a nagrody były wystarczająco sowite to szczeniak będzie bardzo chętnie ćwiczył. Po pewnym czasie, nawet bez komendy, psiak będzie się wgapiał w swojego przewodnika ? z radością i zaufaniem, a to jest przecież najważniejsze. Szczeniak musi być pewny, że właściciel to same dobre rzeczy i doświadczenia. Warto ćwiczyć skupienie psa na przewodniku, ponieważ daje to wiele satysfakcji i będzie ogromną pomocą w przyszłych treningach.Jean Baptiste Delacour - Charaktery • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 13658285212
Nie ma niczego ciekawszego w życiu, niż analizowanie człowieka, badanie jego osobowości, charakteru i usposobienia. Ale jak to zrobić, by móc przejrzeć kogoś od pierwszego rzutu oka, dowiedzieć się co w nim tkwi? Już ze sposobu poruszania się i postawy człowieka można wyciągnąć wnioski: - ten, kto patrzy w dół, a więc na ziemię, niemal zawsze myśli o czymś, co było,- kto patrzy w górę, prawdopodobnie myśli o czymś przyszłym,- jeśli ktoś patrzy wprost przed siebie, jego myśli krążą wokół aktualnych problemów,- kto się często ogląda, patrzy w lustrzane szyby, aby obserwować ludzi stojących za nim, ten cierpi na manię prześladowczą, ma nieczyste sumienie, albo szuka towarzystwa. Człowieka także możemy ocenić na podstawie kształtu głowy:- długa i wąska - pomysłowość, fantazja, większa skłonność do teorii niż praktyki, często zawziętość i fanatyzm, nierzadko marzycielstwo, niekiedy brak praktycyzmu i bujanie w obłokach- szeroka i krótka - trzeźwe myślenie, praktyczność w działaniu, realne wyzyskiwanie wszelkich korzyści, niekiedy egoistyczne zachowanie, często brak nowych pomysłów, wytrwałość, odporność, najczęściej sukcesy w działaniu- okrągła - osoba przeciętna, raczej nie wyróżniająca się, lubiąca uporządkowane życie, przejawiająca zdrowy egoizm, na zewnątrz zrównoważona- kwadratowa - osoba niespokojna, wiecznie poszukująca, dążąca do czegoś, wypatrująca nowych możliwości, lubiąca ruch, często skłonna do poświęceń, nierzadko wybuchowa, zawsze energiczna i przebojowa - przód głowy wydatny - dobra pamięć, przewaga uzdolnień praktycznych, zdrowa inteligencja praktyczna- wydłużona środkowa część głowy - przewaga emocji nad rozwagą, życie seksualne prawie zawsze silnie rozwinięte, reakcje emocjonalne kierują działaniem- potylica wydatna (u góry) - silny egoizm, często arogancja, prawie zawsze duma, próżność, chęć imponowania połączona z rządzą władzy- potylica wydatna(u dołu) - silny popęd seksualny, często skłonność do nałogów, skrytość, skąpstwo, bezwzględność, czasami silny zmysł rodzinnySkoro już kształt głowy człowieka może sporo ujawnić z jego osobowości i charakteru, to jeszcze więcej nam powie na ten temat twarz, jej rysy i kształt. Rozróżniamy następujące kształty twarzy:- Pociągła - człowiek ruchliwy, utalentowany, wielkoduszny, nie zawsze praktyczny, niekiedy marzycielski i przez to Szeroka i okrągła - człowiek oszczędny, realista, najczęściej egoista, miłośnik rozkoszy doczesnych, zwłaszcza dobrych trunków i wybornego jedzenia, pod każdym względem trzeźwo myślący, na ogół małostkowy i Kanciasta, o ostrych rysach - człowiek chłodny, schludny, agresywny, pełen inicjatywy i energii, o silnej woli, Okrągła, kobieca - człowiek rozmowny, a nawet gadatliwy, łatwo się przystosowujący, bez polotu, czuły, potrzebujący miłości, najczęściej dobrze usposobiony, ale podlegający też zmiennym nastrojom, od entuzjazmu po skrajne ocena ust umożliwia wyciągnięcie oczywistych wniosków na temat całości życia warga charakteryzuje życie duchowe. Dolna warga określa życie uczuciowe. Duże usta - bogate życie uczuciowe, egzaltacja w wyrażaniu emocji, często zmysłowość, zwłaszcza gdy obie wargi są jednakowej grubości. Wąskie, cienkie, prawie nie widoczne wargi w dużych ustach wskazują, że egzaltacja i uczuciowość kierują się bardziej ku własnej osobie niż otoczeniu. Osoby o takich ustach mogą prowadzić uporządkowane życie, ale wyróżniają się lodowatym temperamentem i usta - spokojne życie uczuciowe, często brak wymagań, lękliwość, nieśmiałość, naturalnie pod warunkiem, że nie chodzi tu o sztuczne układanie "buzi w ciup", co dawniej zatroskane matki wpajały pięknym dziewczętom. Ale nawet małe usta mogą wskazywać wydatnymi, miękkimi wargami na zmysłowość i żądzę uciech, połączoną ze słabością charakteru i małą górna warga-zazwyczaj spore zdolności intelektualne, błyskotliwość, zręczność w stosunkach z innymi, umiejętności adaptacyjne, ale jednocześnie skłonność do płatania innym figli-nawet własnemu partnerowi, a więc niekiedy trochę zakłamania i dolna warga - surowość, często nieczułość, jasne materialistyczne myślenie, złośliwość, a już na pewno bezwzględne realizowanie własnych życzeń-nawet "po trupach".Kąciki ust uniesione-afirmacja życia, optymizm, zalety towarzyskie, zadowolenie z siebie, aż po ust opuszczone - negacja życia, dezaprobata wobec otoczenia, niezadowolenie, często nienawiść do ludzi, wynikająca ze złych zaciśnięte - mocno stłumione życie uczuciowe, zimna rozwaga, wysoki stopień egoizmu, brak otwartości, często nawet nieszczerość, a więc usta przed którymi, należy się mieć na baczności, tym bardziej że zawsze mocno zaciśnięte, wskazują też na upór, przekorę i obstawanie przy spiczaste - agresywność, zuchwałość, szybkie podejmowanie decyzji, zawsze chęć przechytrzenia innych, zanim się otwarte-oznaczają gnuśność umysłową, brak inwencji, nieprzyjemnie wykrzywiają się podczas ruchu przy mówieniu, albo śmiechu - nawet jeśli wszystkie inne oznaki są pozytywne, a twarz zdaje się zdradzać przyjacielską istotę, należy zachować ostrożność, ponieważ w tym pięknym kokonie kryje się egoizm, który liczy się tylko z własnym interesem, nawet jeśli na zewnątrz jest dobrze ust pozornie harmonijny, ale sprawiający niemiłe wrażenie-nieżyczliwość,zazdrość,intryga,wyrachowanie,niebezpieczne podstępne działanie, dysharmonia w kontaktach ze światemUsta rozciągnięte w jedną stronę-niezawodna oznaka skłonności do drwin, pogardliwego zachowania w stosunku do otoczenia, jaskrawego poczucia wyższości, olbrzymiej zarozumiałości, często nawet braku sumienia, który wręcz może się przeradzać w cechy społecznie co mówi nam nos?Wąski, długi i spiczasty - ubóstwo emocjonalne, często skąpstwo, chłód , mięsisty, ale nie za gruby i nie nabrzmiały-głębia uczuć, łagodność serca, współczucie, z gruntu ludzkie podejście do wszystkich problemów i zbyt mięsisty - silna zmysłowość, często słaba wola, zmienność poglądów, niezbyt wielka odporność psychiczna i i szeroki - wskazana ostrożność w ocenie - bezwzględność w podejściu do ludzi, wynikająca z prymitywizmu zasadniczej z fałdami i bruzdami, najczęściej z obwisłym koniuszkiem - zamknięcie w sobie, często zawiść, złośliwość, czasami przy wysuniętych wargach i mocnej brodzie-skłonność do upartego obstawania przy swoim zdaniu i zachowań lub krótki-często spotykany u osób cechujących się mądrością życiową, ale jednocześnie próżnych i zarozumiałych-nierzadko niezwykły optymizm, dziecięca dusza w dorosłym ciele. O czym mówią oczy?Jeśli chodzi o układ oczu w twarzy człowieka, możliwości są dwie;- oczy osadzone blisko siebie - idealizm, aż po fanatyzm, łatwość popadania w egzaltację, zdolność do współczucia, znaczne przywiązanie do teorii, często całkowite lekceważenie oczy osadzone szeroko - chłodna, trzeźwa rozwaga, zimne wyrachowanie, zmysł praktyczny, liczy się tylko to co można wziąć do do kształtu oczu można powiedzieć że:- duże i szerokie - wskazują na silną wolę, spolegliwość, zwykle zdolności językowe, energię w realizowaniu powziętych decyzji- małe i zmrużone - świadczą o tym, że dana osoba łatwo ulega wpływom, nie zawsze można na niej polegać, jest nieco powierzchowna, niestała poddaje się różniące się wielkością (lub położeniem - jedno wyżej niż drugie) niemal zawsze znamionują wszechstronne uzdolnienia, jasność myślenia, duży potencjał koloru oczu:- czarne -żądza czynu, napastliwość, czasem brak niebieskie - miłosierdzie, ustępliwość, gotowość do zgody, szare - twardy, zimny, wyrachowany, zdecydowany na wszystko, przenikający zielone - namiętny, zmienny, odważny, często energiczny i piwne/ciemne - intensywne życie uczuciowe, bardziej wewnętrzne, czasem brak opanowania, prawie zawsze czym mówią położenie i kształt brwi?Położenie: - szeroko rozstawione - człowiek otwarty i pogodny, ale lekkomyślny, egocentryczny, egoistyczny, bardzo dbający o własne dobro, niezbyt liczący się z osadzone blisko siebie - brwi zrośnięte ze sobą wskazują, że mamy do czynienia z charakterem poważnym, raczej nieufnym, z pewnością wrażliwym, łatwo ulegającym złym nastrojom i skłonnym do często gwałtownych - długie i wygięte - długie, gęste brwi o pięknym rysunku, niezbyt szeroko rozstawione, wskazują na człowieka o wesołym usposobieniu, pogodnie i szczerze słabo zarysowane - osoba słaba nie tylko pod względem fizycznym, lecz także pod względem intelektualnym. Typowe dla takich osób są ułomności charakteru i obojętność, brak żywotności i namiętność, ale źle mocne - świadczą zawsze o energii i silnej - grube, krzaczaste brwi mają ludzie o bardzo silnej budowie i zasługującej na uwagę niesforne - brwi rosnące niesfornie są znakiem płomiennych namiętności, nad którymi człowiek nie zawsze potrafi kształtów kształtne uszy, ale nie odstające, wskazują na umiłowanie prawdy, wielką mądrość, pogłębiającą się z upływem o bardzo dużych uszach, często bywają małostkowi, dumni, a nawet pyszni, niekiedy też trochę o uszach dużych płaskich i źle "obrzeżonych" przejawiają skłonność do napadów wściekłości, bywają niecierpliwi i nieuprzejmi, co sprawia, że mogą być nie uszy często widujemy u osób wprawdzie ostrożnych, nierzadko bojaźliwych lecz odznaczających się silną wolą, lubiących przechytrzać otoczenie, ale niekiedy także u złośliwych cyników, sprawiających nam więcej kłopotów niż radości. Mają zdumiewającą małe uszy są znakiem wrodzonych zahamowań rozwoju. Wobec osób o takich uszach należy zachowywać ostrożność, ponieważ ze względu na swoje zahamowania starają się przebić wszelkimi sposobami, nie licząc się z owalne, dobrze wyrzeźbione uszy widujemy u osób mądrych, ambitnych, zawsze dążących do przyswojenia sobie nowej rozwinięte, duże i niekiedy mięsiste uszy z wydatnymi płatkami, często odstające, zazwyczaj znamionują znakomity słuch muzyczny, a także dobrą lewe większe od prawego - wskazuje na dominację rozsądku i rozwagi nad instynktem w dobrym i złym znaczeniu tego ucho prawe oznacza ,że instynkty są silniejsze niż siły uszy sygnalizują osłabienie organizmu, często także anemię. Uszy szkarłatne świadczą o uporczywych, przewlekłych zaburzeniach spiczasto zakończone u góry tradycyjnie przypisuje się włosów wiąże się z następującymi cechami charakteru człowieka:Włosy czarne znamionują ludzi bardziej namiętnych niż blondyni, gdyż swoje namiętności okazują bardziej otwarcie i wyraźniej, niż robią to są ruchliwi, impulsywni, pełni polotu, ale często niestali w poglądachZłoty i rudawy blond wskazują na głębię uczuć, oddanie, wierność, zdolność do koloru miedzi, płomiennie rude to oznaka ognistej namiętności, ale także przebiegłości i mówią fryzury?Włosy w loczki - nieład w myślachFryzury niezwykłe - zwracanie na siebie uwagi za wszelką cenęJeż - nieprzezwyciężony kompleks matki, prezentacja uporu wobec otoczenia, typ zatwardziałego kawalera, który tylko w wyjątkowo sprzyjającym układzie potrafi się odnaleźć w zaczesane do tyłu - człowiek mądry, dominujący, fryzura odsłania czoło i daje swobodę myślom. Typ nerwowy i spięty, otwarty wobec znamionuje postawę życiową;- z prawej strony; zamiłowanie do porządku, niechęć do zwracania na siebie uwagi- pośrodku upór, zamknięcie w sobie, spekulatywny sposób myślenia, niechęć do zwracania na siebie z lewej strony poprawność i spolegliwość, ale skłonność do niezależnego na "Cezara "lub "Napoleona", czyli włosy obcięte krótko, ale gładko zaczesane, znamionują człowieka ambitnego, lubiącego imponować, często bardzo zapoznamy się z tymi cechami na pewno będziemy wiedzieli z kim tak naprawdę rozmawiamy. Skorzystaj z największego serwisu ogłoszeniowego w Polsce! po pierwsze ludzie - kupuj lub sprzedawaj jeszcze wygodniej w kategorii Motorower!19,00 zł Brak w magazynie Opis Informacje dodatkowe Opis Zewnętrzne cechy człowieka oraz zachowanie pozwalają na określenie jego charakteru. To znakomita umiejętność umożliwiająca ocenę człowieka niemal od pierwszego spojrzenia. Czy na pewno wiesz, co tkwi w człowieku, z którym właśnie rozmawiasz? Jaki jest jego charakter i temperament? Umiejętność trafnej oceny ludzi ważna jest dla każdego- dla szefa, który przyjmuje do pracy nowego pracownika, dla przyjaciela, który powinien wiedzieć, jaką ma przyjaciółkę, dla Ciebie, gdy poznajesz nowych ludzi. Dzięki temu poradnikowi możesz zostać doskonałym charaterologiem. Tu znajdziesz wskazówki, jak to zrobić! [Bertelsmann Media, 2000] Informacje dodatkowe Autor Delacour Jean Babtiste Stan Techniczny Zły Jezyk 2 polski Jezyk 1 polski Seria Wyd Seria Wyd ID Ilość Stron 237 ISSN ISBN Całości ISBN 83-7227-503-3 Nr Wyd Rok Wyd 2000 Miejsce Wyd Wydawca Świat Książki Oprawa Obecna Twarda Autor 2 Oprawa Oryginalna Słowa kluczowe ID Ilustratora Ilustrator Tytuł oryginału Das grosse Lexikon der Charakterkunde Tlumacz Krzysztof Ostrowski, Aldona Zaniewska Autor 4 Autor 3 Jezyk 3 polski
Charaktery Jak - Jean Baptiste Delacour • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 13778008962 Kiedy chcemy spróbować lepiej poznać drugiego człowieka, możemy posłużyć się kilkoma sprawdzonymi pytaniami. Udzielone odpowiedzi dostarczą nam wskazówek dotyczących sposobu myślenia i gustów danej osoby. Dlatego przeanalizujmy serię pytań, które pomogą nam lepiej poznać drugiego musimy pamiętać, że nie możemy zamienić rozmowy w przesłuchanie. Dlatego dobrze jest również samemu odpowiadać na pytania, które formułujemy. W ten sposób druga osoba może nas lepiej poznać, a relacja będzie bardziej które pomogą lepiej poznać drugiego człowiekaOto kilka interesujących pytań, aby lepiej poznać drugą osobę. Dzięki nim możesz także prowadzić ciekawe i zabawne rozmowy:1. Gdybyś mógł mieć super moc, co by to było?Jest to pytanie, które może wydawać się dziecinne, ale praktycznie nie ma dziś nikogo, kto by nie myślał o tym choć raz w swoim życiu. Tym bardziej, ze żyjemy w świecie, w którym szczególnie ostatnio obserwujemy kult superbohaterów. Pytanie to naprawdę pozwoli nam lepiej poznać drugiego człowieka, gdyż wyjawi jego pragnienia i lęki, nawet w bardzo subtelny sobie na przykład, że dana osoba wybrała moc, która daje jej niewidzialność. Taki wybór może oznaczać, że jest nieco nieśmiała. Jeśli ktoś mówi, że chciałby móc latać, może to być związane z faktem, że osoba ta bardzo ceni sobie wolność. A jeśli z kolei chce czytać w myślach, może to oznaczać, że brakuje jej trochę pewności Jeśli mógłbyś mieć tylko jedno hobby, co by to było?To pytanie może pozwolić nam dowiedzieć się więcej o hobby drugiej osoby. Da nam także informację, które z nich najbardziej ceni. W ten sposób będziemy mogli dowiedzieć się, w jakich zajęciach nasz rozmówca najlepiej się realizuje, a nawet będziemy mogli zasugerować jakieś nowe, które mogą się mu Z jaka postacią historyczną chciałbyś zjeść kolację?To jest doskonałe pytanie, aby poznać lepiej drugiego człowieka, gdyż w ten sposób dowiesz się jakie są jego preferencje i zamiłowania. Dowiesz się też, jakie są jego historyczne autorytety i zrozumiesz dlaczego akurat te. Jeśli osoba odpowie, że chciałaby porozmawiać z Albertem Einsteinem, może być wielkim entuzjastą fizyki. Gdyby chciała spędzić wieczór z Gandhim, może mieć inklinacje do zainteresowania sprawami jakie pytania zadać drugiej osobie, możesz poznać ją głębiej i dowiedzieć się o niej czegoś więcej. Należy jednak bardzo uważać, żeby nie ulec pokusie i nie zamienić rozmowę w Jakie jest największe szaleństwo, które zrobiłeś w swoim życiu?Podczas formułowania pytań, aby lepiej poznać drugiego człowieka, ten temat może okazać się nieco bardziej osobisty. Pomoże nam jednak dowiedzieć się, jakich emocji poszukuje w swoim życiu. Ponadto poinformuje nas, czy jest osobą o buntowniczym usposobieniu, czy też preferuje bardziej stabilne sytuacje z niewielką ilością Czy wolałbyś odbyć podróż do przyszłości czy do przeszłości?Takie zapytanie pozwoli nam lepiej poznać drugiego człowieka, a szczególnie jego zainteresowania. Jeśli, na przykład, wybierze podróż do Starożytnej Grecji lub Rzymu, może być osobą, która się bardzo interesuje kulturą. Jeśli woli nowinki techniczne lub odkrycia naukowe, bez wątpienia wybierze podróż w Jaką sławną osobą chciałbyś być?Jeśli w odpowiedzi na to pytanie nasz rozmówca wybierze aktora, piosenkarza, naukowca, polityka lub sportowca dowiemy się, jakiego rodzaju ludzi ceni on najbardziej. Osoba, która chciałaby być sławnym badaczem, z pewnością jest bardziej nieśmiała i introwertyczna niż ktoś, kto marzy o tym, by zostać gwiazdą Gdzie chciałbyś spędzić Twoje idealne wakacje?To jedno z najbardziej klasycznych pytań, aby lepiej poznać drugiego człowieka. Dzięki niemu możemy dowiedzieć się, jakie nastawienie wobec życia ma druga osoba. Ktoś, kto chciałby spędzić spokojne wakacje, być może ma w swoim codziennym życiu zbyt wiele zajęć i poszukuje czegoś wręcz odwrotnego, by odpocząć. Dlatego najlepiej zasugerować, by dokonała wyboru idealnych wakacji w odniesieniu do swojej obecnej Jaki jest Twój ulubiony serial animowany?To pytanie może pomóc nam dowiedzieć się czegoś więcej o gustach drugiej osoby, zwłaszcza jeśli zapytamy o jej ulubiony film z dzieciństwa. W ten sposób dowiemy, jak dorastała ta osoba i jakie fikcyjne postacie podziwiała, gdy była może się okazać, że macie podobny gust jeśli chodzi o filmy animowane, lub o jakikolwiek inny gatunek. Wtedy będziecie mieli wspaniały temat do rozmowy, w której będziesz mógł nie tylko lepiej poznać drugiego człowieka, ale i sam dasz się lepiej poznać. Oczywiście, można użyć różnych wariantów tego pytania i porozmawiać o książkach, filmach lub może Cię zainteresować ... sposób rodzenia. NOWa 1997,stron 280,oprawa broszurowa. Stan bardzo dobry. Wyprzedaż domowej biblioteki. Preferowany sposób dostarczenia odbiór osobisty. Dobrą wiadomością dla rodziców jest fakt, iż niegrzeczne dzieci najzwyczajniej w świecie nie istnieją, a problemem jest nie tyle sam maluch, co jego zachowanie. Gdy mówimy o niegrzecznym zachowaniu dziecka, mamy na myśli działania, które są przez nas nieakceptowane. Warto uświadomić sobie, że granica dopuszczalnych zachowań dziecka jest inna dla każdego rodzica. Dlaczego maluchy bywają niegrzeczne? Często z przekory. Maluch, który ma półtora roku uwielbia robić wszystko na odwrót – idzie w drugą stronę niż potrzeba, gdy wybieramy się w konkretne miejsce. Dziecko nie chce się ubierać, gdy jest nam to bardzo potrzebne. I nie je, kiedy bardzo nam na tym zależy. Zobacz film: "W jaki sposób zmienia się zachowanie dziecka od drugiego roku życia?" spis treści 1. Jak radzić sobie z dzieckiem? 2. Dlaczego dzieci bywają niegrzeczne? 1. Jak radzić sobie z dzieckiem? Jeśli mamy wybrać się z domu z przekornym dzieckiem w wieku 2-3 lat, możemy sobie poradzić z jego zachowaniem poprzez zaplanowanie zadania. Rodzice są zwykle w stanie przewidzieć, kiedy maluch może zacząć marudzić lub robić im na przekór. Dlatego też mogą wcześniej obmyślić strategię postępowania. Skutecznym środkiem komunikacji z dwulatkiem jest odgrywanie scenek. Należy zacząć to robić zanim wyjdziemy z domu. Następnie intensywnie opowiadamy, aż do momentu kiedy dochodzimy do wybranego miejsca. Małe dzieci lubią sytuacje ekspresyjne i może się okazać, że bardzo je wciągną nasze opowieści, jeśli przy ich opowiadaniu zastosujemy ożywioną mimikę i gestykulację. Co prawda otoczenie będzie miało niezłą zabawę, obserwując nasze aktorskie zachowanie na środku ulicy, ale efekt jest tego wart. 2. Dlaczego dzieci bywają niegrzeczne? U dziecka dwuipółletniego przyczyną niewłaściwego zachowania może być fakt, że weszło ono w okres skrajnych przeciwieństw. Potrzebujemy, by maluch się ubrał, a on robi to niesamowicie długo. Podejrzewamy go o wszystko, co najgorsze wobec nas. Nie zdziwi nas nawet bunt dwulatka. Jemu tymczasem jest niesamowicie trudno zdecydować się na jakiś wybór. Miotają nim różne przeciwności. Podstawowym działaniem, które powinniśmy podjąć w takiej chwili jest ukrócenie takich jego zachowań. I to jak najszybciej. Należy nadawać rutynowym czynnościom codziennym jak najprostsze formy. Najlepiej ograniczać takiemu dziecku możliwości wyboru. Przykład: Zosia ma się ubrać. Otrzymuje polecenie-pytanie: Ubierasz tę sukienkę, czy tamtą bluzkę i spódniczkę? Dziecko zaczyna się zastanawiać. Kusi ją zarówno sukienka, jak i bluzka. Biega po pokoju nie mogąc się zdecydować. Po krótkim czasie mówimy: Zosiu dzisiaj ubierasz tę sukienkę. (Przecinamy tym samym jej zachowanie wynikające z braku umiejętności podejmowania szybkich decyzji i z faktu, że targają nim silne przeciwieństwa. Jednocześnie szybko chowamy bluzkę na półkę tak, by mała nie widziała). Wychowywanie dziecka jest bardzo trudnym zadaniem. Niemniej jednak poznając jego motywy postępowania, możemy łatwo odnaleźć drogę do takiego malucha. Wszak zrozumienie problemu to pierwszy krok do sukcesu. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Ewelina Wilkos Psycholog i psychoterapeuta poznawczo-behawioralny. TWGPZ2.charaktery jak poznać człowieka od pierwszego spojrzenia
